معجزه‌گر خاموش

بیشتر ما از جهانی به جهانی دیگر شبیه آن رفتیم و از یاد بردیم از کجا آمده‌ایم و اهمیتی هم ندادیم چه جهانی را در پیش داریم... می‌توانی تصور کنی پیش از آن‌که برای نخستین بار به این اندیشه برسیم که جز زیستن؛ خوردن: جنگیدن و یا قدرت یافتن در دنیا هدفی بالاتر وجود دارد: چند زندگی را پشت سر گذاشته‌ایم!؟ صد زندگی را... هزار زندگی را...!؟ آنگاه صد سال دیگر تا بفهمیم چیزی به نام کمال (پرواز) وجود دارد و باز هم صد زندگی دیگر تا به این برسیم که هدف از زندگی یافتن آن کمال و متجلی کردن آن است. پس بدیهی است جهان دیگر را براساس آنچه در این جهان می‌آموزیم، انتخاب می‌کنیم. اگر چیزی نیاموزیم جهان بعدی نیز مانند همین جهان خواهد بود: با همان محدودیت‌ها و مشکلات. اما اگر به سمت کمال (پرواز و آزادی) قدم برداریم: به یکباره آنقدر خواهیم آموخت که نیازی نباشد هزاران بار زندگی کنیم تا به این مرحله برسیم.